امروز روز زیبایی بود انصافا
و چقد عجیب که نیم ساعت دیگه زمستونه
بایگانی
- دی ۱۳۹۹ (۵)
- آبان ۱۳۹۹ (۱۰)
- مهر ۱۳۹۹ (۱۴)
- آذر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۱)
- تیر ۱۳۹۸ (۱۹)
- خرداد ۱۳۹۸ (۳۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۴۸)
- فروردين ۱۳۹۸ (۵۲)
- اسفند ۱۳۹۷ (۲۹)
- بهمن ۱۳۹۷ (۲۰)
- دی ۱۳۹۷ (۳۸)
- آذر ۱۳۹۷ (۴۴)
- آبان ۱۳۹۷ (۱۷)
- مهر ۱۳۹۷ (۷)
- شهریور ۱۳۹۷ (۶)
لطفا بهم بگید تنها کسی نیستم که وقتی گوشامو می‌گیرم و پلک می‌زنم صدای پلک زدنمو می‌شنوم :-؟ =|| =)) برگام ریخته. صداش خیلی عجیبههه.
صدای نفس رو هم که همه می‌شنون منطقا، مخصوصا زیر آب! اون واقعا نماد آرامشه! تو بخش عمیق یه استخر که تنها باشی، وقتی زیر آب آدمای دیگه رو از دور تو کم‌عمق می‌بینی، انگار همه چی رفته رو اسلوموشن و همه صداها میوته و یه زندگی ای اون دور دورا در جریانه و به قول معروف تو فارغ ز غوغای جهان و فلان.. :))
اگه هم با کپسول هوا زیر آب رفته باشین یا هر چی که می‌تونستین نفس بکشین باهاش زیر آب [یه صحنه ای از یه کارتون تو بچگیام یادمه که یکی با یه چیزی شبیه نی رفت زیر دریاچه! امیدوارم تام و جری نبوده باشه و گند نخوره تو فضاسازی ای که خیر سرم داشتم سعی می‌کردم انجام بدم! :)) هر چند الان دیگه خورد!]، و مخصوصا اگه دریا بوده باشه، در کنار همه صداهایی که میوت شده‌ن تنها صدایی که می‌شنوین صدای نفس خودتونه و خیلی حس عجیبیه...
اینجاس که می‌گن:
!Listen carefully to the sound of your loneliness
به طرز احمقانه‌ای هیجان انگیزه!
کاش می‌فهمیدید چی می‌گم :)))
بعدتر نوشت:
الان که پستمو خوندم، احساس می‌کنم اصلا خوب منتقل نکردم حسمو! می‌خوام تعریف کنم که اینی که اون بالا نوشتم از کجا اومده :))
تابستون، یه چند هفته بعد اعلام نتایج و داستاناش، یه روز که خیلی به هم ریخته و اینا بودم بابام دیدَم [دید مرا:))] و پرسید چته و اینا، بعد گفت این استخر سازمان آبو رفتی تا حالا؟ گفتم نه. و خلاصه، یه کم مقاومت کردم و پا شدم رفتم.
نسبتا استخر بزرگی بود. اون بالا وسط سقفش یه مربع بزرگ خالی بود، پنجره داشت ولی باز بودن، ساعت هم 12 اینا بود و آفتابِ گرررم صاف می‌اومد تو. کبوتر هم می‌اومد بعضی وقتا :))
بعد این آفتابه (آفتابه نه، آفتابه!) یه مربع نورانی درست کرده بود که می‌افتاد رو بخش کم‌عمق. عمیق هم به طرز عجیبی خلوت بود، 2-3 نفر غیر از من بودن مثلا، و انقد اون وسط آفتاب افتاده بود که این ور تاریک محسوب می‌شد!
جدا از این که خیلی وقت بود استخر نرفته بودم و اون چند ساعت خودم رو خفه کردم انقد شنا کردم، آخراش که خسته شده بودم، تو عمیق هم تنها شده بودم و هیشکی نبود. نفس می‌گرفتم می‌رفتم زیر آب، به زمین که می‌رسیدم نفسمو خالی می‌کردم و از صداش به وجد می‌اومدم، از تو اون تاریکی و تنهایی نگاه می‌کردم به دست و پا زدن ملت زیرِ نور، اون دور دورا. و کاملا انگار که تو یه دنیای دیگه باشم. یه دنیایی که فقط صدای نفس خودت توش می‌آد. و همه چی خیلی آروم بود. خیلی خوب بود!
خلاصه، این جور جاها به حرف مامان باباهاتون گوش کنید :دی
البته بخش خوبش رو تعریف کردم براتون، بعدش که اومدم خونه، ناهار خوردم، خوابیدم، بیدار که شدم، فلج شده بودم :)))) شونه‌هام، کتف، اون استخون ترقوه و دنده‌ها و اینا، از جلو و عقب و همه وری درد می‌کرد و نمی‌تونستم تکون بدم بالاتنه‌م رو از درد :))) نفس کشیدنمم درد داشت :| یادمه نشسته بودم عین مجسمه رو مبل و کیسه آب گرم گذاشته بودم، که بابام رد شد و یه تیکه‌طوری بهم انداخت و خنده‌م گرفت، در اثرِ خنده شونه‌هام تکون خوردن، و خندیدن همانا، گریه از درد همانا :))) ینی همین طور که به خنده م ادامه می‌دادم اشکام از درد میومد :)))) بعد از این وضعیتم خودم خنده‌م می‌گرفت و خنده‌م تشدید می‌شد، در نتیجه شونه‌هامم باز تکون می‌خورد و دردم می‌گرفت و اشکام می‌اومدن و تو یه لوپِ بی‌نهایت افتاده بودم :))))) صحنه جالبی بود خلاصه :)))
من امسال خیلی چیزارو با شدت بیشتری حس کردم، دیدم و درک کردم،
مثل برگای درختا تو پاییز و زیبا بودنشو و "حضرت" بودنشو!
و مثل گند بودن ماه "آذر" :|
بعد منتظرم ببینم زمستون واقعا قراره همه جا زشت باشه، درختا کچل باشن، هوا خاکستری و افسرده و سرد باشه با یه افتاب بی‌رمق؟ و دو روزشم این وسط برف و بارون بیاد خرذوق شیم؟ یا چیزی که تو ذهن من مونده اینه و امسال زمستون هم قراره چیزای جدید ببینم؟ چون تصویری که از پاییز تو ذهنم بود ابداً انقد زیبا نبود. ولی هرچی فک می‌کنم زمستون غیر از روزای برفی و بارونی چیزی نمی‌تونه داشته باشه که اونم خیییلی کمه!
چقد امیدام دورن!
واقعا فقط سه ماه گذشته و من انقد خسته م! حتی یک سوم هم نشده! و من الان اینم :| 7 ماه دیگه چیَم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
احتمالن مرده م :/
دلم می‌خواد همین فردا صب کله سحر کوه باشم و واقعا دردناکه که حداقللل سه هفته دیگه همچین چیزی می‌تونه برآورده شه:///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
اه.
اضافه شده در 28/2/98:
فردا صب کله سحرش با پدر رفتیم کوه! :))
امروز جوری قات زده بودم که باید موقع بیرون اومدن از در خونه، دعوام با گربه ای که پرید جلوم و می‌خواست بیاد تو [در حالی که گرخیده بودم] رو می‌دیدید، چون بابام که وقتی نشستم تو ماشین هنوز داشت پاره می‌شد از خنده.
بعضی حس‌ها غیرقابل توصیفن. مثل احساسی که من الان دارم! ترکیبی از تعجب و ناراحتی و نمی‌دونم چی.
خبر مرگ آدما هیچ وقت قابل مقایسه با خبرهای دیگه ای که می‌رسه نیست، چه برسه برای تو باشه آقای اکبری‌نیا :)
گفتن این جمله به خودم در پایان روزها هیچ وقت نشونه خوبی نبوده ولی خداروشکر این روز مزخرف هم تموم شد.
وجود فاصله مناسب بین چشم و ابرو به نظرم از عوامل مهم زیباییه که من ندارم :>
می‌دونی چرا کیبوردا هیچ وقت نمی‌خوابن؟ چون دوشیفته ان =)))))) #هرهر
دووووووووووو
دو سی لا سل
سووللللللللل
فا می ره دو
ره، فا می ره دو سی دو
دوس، دو ره می ره دو می رههه، دوس ره دو، ره سی، دووو، سل
دوووسسس، دو ره می ره دو می رههه، دوس ره دو، ره سی، دووو، سسللل
دووووووسّی دو ره می ره دو، می رههههه، دوووو سی ره دووووووس، سی لا دو سییییل، لااااس، سوولللف، فاااام، میییییر، رههههه‌د، دو
دو ره می فا سل، سُسل،
سُلا سُسل فا، فافا
فا سل فافا می، می‌می،
می فا می ره دو، دودو دو
دو ره می فا سل، سُسل،
سلا سسل فا، فافا
فا سل فافا، می می‌می
می فا می ره دو دودو، دو
زههه فا می ره دو، سی دو
بم
ره فا می ره دو، سی دو
ره‌ره دودو، دودو سی‌سی
ره‌ره دودو، دودو سی‌سی
ره می فا، ره فا می، دووور سی دو
دوووووو مییی
سووللللللل، فا، می‌می، ره، می
فاااااا، می، ره‌ره، دو، ره
میییی، ره دو
سی ره، دو می، ره فا می ره دو سی دو
ره‌ره دودو، دودو سی‌سی
ره‌ره دودو، دودو سی‌سی
دووور سی‌دو لاسی، سووول فاسل می‌فا، ره می فا
سووول فاسل می‌فا، رهههه‌م دوره سی‌دو، لا، سی، دو
ره، فا می ره دو سی دو
دوره‌می‌فا، سل، فاسل، فا می ره،
فا می‌فا، می ره دو، ره می‌سل فا می ره، دو، ره‌ره
ره، می، فا،
سل فا می، فا می ره، دو ره‌ره
فا می‌فا، می ره دو، می ره‌می، ره دو سی
دو ره می
فاس‌فاس می‌ره، میف‌میف ره دو، ره‌م‌ره‌م دو سی،
لااااا سییییی دووووو
ره فا می ره دو سی دو
دوووووووووووووووووو،
سل.
اینی که دیدید رنگ پریچهر و پریزاد بود. من سه سال پیش اینو می‌زدم. الان افتاده تو دهنم و ساعت دوِ شبه و منطقا نمی‌تونستم سر سازم خالیش کنم، ریختم این جا. انباریه این وبلاگ رسما.
+ من هیچ وقت نت حفظ نکردم. حفظ شدم :| (خدا می‌دونه چقد غلط غولوطه همین بالایی!)
دشت‌ها نام تو را می‌گویند
کوه‌ها شعر مرا می‌خوانند
کوه باید شد و ماند
رود باید شد و رفت
دشت باید شد و خواند
در من این جلوه اندوه ز چیست؟
در تو این قصه پرهیز - که چه؟
...
بعضی وقتا واقعا دلم می‌خواد برم رو یه کُره ای که هیچ موجودی چیزی از المپیاد، کنکور، حلی، شریف، کوفت و زهرمار نمی‌دونه.
بعضی وقتا هم دلم می‌خواد این وبلاگ با این حجم از خزعبلات توش رو نابود کنم.
بعضی وقتا هم دستام می‌لرزه و غذام می‌ریزه تو سفره. هییی هاااا هوووو.
دوست ندارم از کسی تو دلم کینه داشته باشم.
دوست ندارم از کسی متنفر باشم.
ولی واقعا مدتهاست دلیل یه کارا و یه حرفاییو نمی‌فهمم. واقعا نمی‌فهمم.
*پتو را بالاتر کشیده و به سقف زل می‌زند+عکس*
._______________________________.
_ | _
\/
یه گندی امروز تو خودم زدم که مدتها بود نزده بودم.
قشنگ با دست خودم زدم ریختم هرچی چیده بودم رو هم رو.
بهم بگو که توهم زدم و لپ‌تاپم داره صدای موتور هواپیما نمی‌ده :|||||