کاش ستاره های آسمون تو دستم بود. باهام میومدی به آسمون، به کهکشون.
- ۰ نظر
- ۱۵ دی ۹۹ ، ۰۱:۱۸
کاش ستاره های آسمون تو دستم بود. باهام میومدی به آسمون، به کهکشون.
حقیقتا ولی سکسیتر از صدای این بشر در زندگی نشنیدم. گفت حاضره گوینده پادکست باشه و کپی اون استیکر گیلاسه که به نشانه تایید با فرکانس بینهایت سرشو تکون میده بودم پشت گوشی، ولی کظم خرذوقیت کردم و به یه "من که موافقم =))" بسنده نمودم. خدا نگه داره براشون 🚶
من هنوز باورم نمیشه. هنوزم گاهی دلم میخواد خواب باشیم و بیدار شیم و ۴ اسفند ۹۸ باشه.
کی جبران میکنه این خسارتو؟ باشه قرار نیست کسی جبران کنه. یکی پدر نداره، یکی مادرشو از دست میده، یکی تا آخر عمر فلج میشه. تو هم دانشگاهت مجازی شده و تعاملت با آدمها رو ازت گرفتن. قرار نیست که همه بدبختیها همیشه برای مردم باشه. برای تو هم پیش میاد. دفعه اولت هم که نیست :) کنار بیا :-؟
دوستت دارم. میدونم قویتر از این حرفایی.
برای پادکست داریم با بچههایی که داوطلب شدن راجع به آموزش مجازی و تعطیل بودن دانشگاه مصاحبه میکنیم، و شهرستانیا یه جور دیگهای از تنها بودن و آدم ندیدن مینالن :' کلی باهاشون همدردی کردم و گفتم بنده هم به عنوان تهرانی وضعم دیدنی نیست. مرض همهگیره.
ولی من جاشون بودم، یه اساماس میدادم، میپرسیدم (وقتی آخرین پیام کانالت اینه که "موقعی که دلتون میخواد بمیرین چیکار میکنید؟" و ۳۰ ساعته آنلاین نشدی) زندهای؟